سرای غزل

زابرا (محلّی)

روزا دا  مِثلی  شَباد  سیا نکون
خُودْدا  با  دِلخوری  زابِرا نکون

همه از زَندِگی دِلشون خون شُدِس
با زَنود بی خودکی دَعوا نکون

مَعلومِس کا گَر میشی دو روز دیگِه
از سَرود مو سیفیدا جُدا نکون

اَی می خَی صَفحَ بَرود کوک نکونند
خودْ دا با اَمروزی یا آشْنا نکون

اَی رِفیق قِدیمی‌دا یِه جَی دیدی
بی خودی توو آسِمون نیگا نکون

رامْبَرَم کا بِنزی آلوالوی می خَی
بُشنو از مَ ، حَوِسی بی جا نکون

دَسّی مَردومام میشِد توو روز گِرفت
شَبا تارکی،کاری شَب نِما نکون

واسعا اَی کا دیدی سَر کوچِه‌دون
چِش چیدا این کِشه اون وَرا نکون

#سید_علی_کهنگی  اردیبهشت 1404
@sayedalikahangi

عَیدی (محلٌی)

عَید اومدا عَیدی کِس نداد بِم تا حالا
دَی جونْما دیدم کا کرده بود سَرشا بالا

گفتم کا چه وخ دلود می خاد عیدی بدی
گف کا تو توتا،اَیکا نَشد وَخ چاقالا

#سید_علی_کهنگی   فروردین 1404

@sayedalikahangi

کِشمِشا توت (محلّی)

دَرِد از را می‌رسد عَیدا ، یه مُشتی گِمِلَند
پیش عَیالا کِسا کارا ، سَر به زیرا خِجِلَند

پِدری  مَردوما  دَر  اُوُردِس  این  گِرونی یا
دیگه اَی تو‌‌ خوابامون یِه وَخ بینیم ارزونی یا

خوش به حالی اوروزا وا سرما وا زِمَسّونی
با یِه کُت کُنِه می‌شد  تِمومی سالا رَد کونی

دَسا  اون  قِدیمیا اَی خالی بود تو زَندگی
عَوِضوش ساده و بی ریا بودند تو بندگی

دِلاشون خیلی صفا داشتا ، تو  شب  نشینی‌یا
خوشبودند با یِخدِچی کشمشا‌توت توسینی‌یا

حالا  این  تَجَمّلاتا  همه  را  پاشوندا  رفت
سَرا شاخی شادیا کُنجی خونا خابوندا رفت

پِدَره با حالی زاروش میگه کا مَ چون دونم
دیگه پَس وَر نمیام  ، رانِمبَرم چی کار کونم

اُی‌خودا ، جونی خودود به دادی مِلّتود بِرِس
واسعام یِخده چی کمتر بزاروش  زیری پِرِس

#سید_علی_کهنگی  اسفند 1403
@sayedalikahangi

یِه لُقمه نون (محلّی)

بُرو پِه یِه  لقمه نون ، چیز  تو غزل در نمییاد
این خمیری بی صَحَب صد سال دیگام ور نمییاد

اَنزِه کا از چِشا ابرو این و اون گفتی تا صاح
اَگِه ‌کا  بِخاد بی‌یاد  بی  دوتا  سر خر نمییاد

زَندِگی نیس اینکا مُو دَر بِه دَرا تووش میلولیم
این  دو تا نِفَس کا  موندِس  آچِرا  سر نمییاد

بِپا  از  زوری  نداری  کِس  یِه  وَخ  اُلید نَشِد
اَی نَه پایْن از رو کولود مث بِچه عَنتَر نمییاد

گای گوداری اوروزا  بِرا میشد  مَنقَلا  گوشت
دیگِه از هووش سولاخی بویی کباب پَر نمییاد

پَریشا  کوجَی  کا  از کُلی  کوچا قُمشه گِلی
دیگه  بر  یِخدِچی  کا  صدای  عَر عَر نمییاد

اینکا واسع تو بَروش یِه عُمره بال بال میزنی
اَنزِه بی رحمه کا هوشکی از پَسوش وَر نمییاد

#سید_علی_کهنگی اسفند 1403
@sayedalikahangi

مُستأجِر (محلّی)

مَردِه  مُستَجِرِسا  بَر  پسروش  فکری خونِس
چیزی کا تو دَس دَرِد فقط سه مثقال بَتونِس

به تِمومی بُنگاوا ، سر می زد از عَوِّلی صاح
زوراشا زد ، آما در به در بیشِز این نَتونِس

به رو تَختی پوشونیش نوشته با خطّی دُرُش
تا  اووَخ کا  جون  دَرِی فکری تو دائم کَتونِس

بَسگی سگ دو زَدِس از عَوّلی عمروش تا حالا
مُز دَسوش بنده خودا قایْدِ حقوقی چَپونِس

تُکا  اقبالوش  اگه یِخدِچی شام  مِث مَ باشد
بارا بِندیلی خوشیش رو پُشتی یابو دیوونِس

سَرا سامون اَگِه هرکی‌کا میخاد داشته باشِد
شَرطی عَوِّل بِه نِظَر بیشتِری مَردوم آجونِس

پِدرا اَمروزی واسع همه شون فکری بِچاند
دِلاشون  نازُکِسا   اِرادِه  شون  مِث  بُتونِس

#سید_علی_کهنگی بهمن 1403
@sayedalikahangi

حَرَم شارضا (محلّی)

اَنزِه  از  زَندِگی  خَسَّم  کا  نگو
تا به حَدّی دل  شیکَسَّم کا نگو

مَ بَر اینکا یِه نیگا بِد بوکونم
توو مَسیرود اَن نِشِسَّم کا نگو

صَدتا قُلفا اونچِنون به یادی‌تو
به  حَرم  شارضا  بَسَّم کا نگو

مَنا هر کی میبیند فِک می کوند
تو را هِمچین می پَرَسَّم کا نگو

تو  از  اوِل  نبودی  به یادی مَ
آ  مَ  اَن  فِکری تو هَسَّم کا نگو

مَنی کَفلَح تو را هرجا می‌دیدم
یِه جوری از جا میجَسَّم کا نگو

حَرفا ما بر اینکا  کِس  بُوِر کوند
اَنزِه خوردم به تو قسَّم کا نگو

چَن روزِس‌مَمِثلی‌‌ #واسع توکوچا
مِث چیچی  پاتیلا  مَسَّم  کا نگو

#سید_علی_کهنگی بهمن 1403
@sayedalikahangi

بچّه سر راهی (محلّی)

آخِی از  فُلانی کا  وایِه  پِدر  موند  به  دِلوش
از او وَخ کا چِش وا کرده غُصّه کَردِس گِمِلوش

اَگِه  کا  خاکیشتِری  زَندِگی  شا  هَم  بِزَنی
اِلّا دِل سوخته دیگه نِمجوری از توو حاصِلوش

اَی توو بازی پِلا چِفتِک اونا بالوش می دادند
یِکی  با  قُلدُری  می زد  با کُلِه  زیری پِلوش

خونِچی اَیکا یِه وخ رو کُپِه شن دُرُس می کرد
با لَقِت هر کی کا رَد می شد میزد شِرتی گِلوش

به  نِظِر مَ بَد تِرِز  بی پِدری  چیز دیگه نیس
روزگاری بی پدر توو صحرا غم، کرده وِلوش

مادِرام نَداش کا پُشتوش لا قَلَنده در بیاد
مَسقَرِه می شد هَمِش با سَرا وعضی پَچِلوش

کاشکی  تُخما  تِرِکه  این  آدِما  پا  نِمگِرفت
کا  با  بد  بَختی  بِنا  نَشِد خونِش از اَوّلوش

مَصلَحَت خودا را واسع مو کا سَرمون نَشُدِس
آما توش موندَم آچه هرکی یِجورس مُدِلوش

#سید_علی_کهنگی   آبان 1403
@sayedalikahangi

قِرتی بازی (محلّی)

اُی کا  وَعضود  یِزَره  بِیتِرِس  از  مو بی پولا
دیگه  اَن  قیافه  نِمخاد  بیگیری پیش کوچولا

بِگِمونوم  نَرِسی به جَی با این  دووزا  کَلِک
کا دَری هِی میزَری سَر این و اون اَنزِه کولا

تو با قورتی بازی خوددا نِمتونی گُندِه کونی
هَر چی یام  دُورا وَرود  پُر بِشِد  از آلّا بولا

طُوری یام  نِمشِد اَگه شُکری خودا  را بووکونی
شَبا کا سَر می کِشی توو تِشنه گید پِپسی کولا

نَشو پیش نوک همه جا ،با  قِرتی بازی بعضی یا
پادا پَس بِکِش، نَکون خوددا قاطی این فوضولا

بِپّا  با  کارا  وا حرفاد  نَسوزونی  دِل  کِسا
اَیْ نَه باد هر چی دَری  بِدِی بالا این آمپولا

بُشنو از مَ واسعا، دوری کون از  مریض خونا
مُفتی مُفتی میکُشَندود با یِه مشت این کَفسولا

#سید_علی_کهنگی  آبان 1403
@sayedalikahangi

زَخمی زِبون (محلّی)

دَ سالِس دِلوم میخاد دو روز بِرَم یِه جَی سِفَر
نَه  غلاغ  پَر  بِزند  اونجا  نه  حَتّا  یِه  بَشَر

اَنزِه  کا مَ  از  خودوم  شدم  فِراری  نَگِمون
شاغال از سایه خودش رَم بوکوند توو باغا دَر

با دُوا سُرخی مِگِه زَخمی زِبون جاخود می یاد
کا  نِصیحَت  می کونی  انزِه  منا  با  دَردِسَر

بی پدر عَینی توو قَحطی از دَسوم چَپو میکرد
حسنی اَی توو دَسوم یِوَخ می دید نونا شیکَر

روزگار از چِشا گوشمون آخِروش دَر می یاوُرد
دِلخوشی می کردیم اَی سالی یِه بار سینزَ بِدَر

یِه  نِفَر  توو  کُلّی  زَندِگیم  یِکِش  دِلما چُولید
آ  هامون  دَرِد  مَنا  هِی می کشد ایوَر اووَر

عاشِقی  جِوونا  این  دوره  به  یِمّا  نِمکشد
اوروزا چجوری بود دِلچی یاشون دَس یِه نِفَر؟

اَنزِه ناشُکری نکون واسع اَگِر دِلود می خاد
کا بیشِز  این، جا دَرِد دربه دری تو کَلّه گَر

#سید_علی_کهنگی مهر 1403
@sayedalikahangi

چَرخی زَندِگی (مَحلّی)

دَسدا رو هر کی کا هَشتی قاتَقوش خونی دِلِس
چَرخی زَندِگیش  مُدوم  یا تاب دَرِد  یا پَنچِلِس

خوش به حالی کَلِه جَحفِر کا توو عالَم حَپَروت
روزا شب وِلُووِسا توو فکری دُوزی چاقالِس

بعضی مَردوم دُرُسِس کا خِیلیشون یِه قابلَمِس
با  اونا  کار  نَدَریم ، طِرِف  مُو  شَخصی گِمِلِس

تو کا رِیسی بیا وا یِه کار بَروش پیدا بوکون
اَی جِوونی مَردوما یِه وَخ دیدی تو شَر وِلِس

با بِچا اَمروزی خیلی نَرم می باد کا خورد کونی
توو  روشون  کاراشونا نیار نگو ، اِلِس بِلِس

دیگه هَمرَفته چِشاش از این موبایلا بی صَحَب
بِچِمون  بَس  می زند شَبَندِه روزی توش پِلِس

یکی بِم گُف کا زودی بُر به حکیم نشون بده
این قُلمبه کا توو کَتّس آ میگوی کا دُشوِلِس

بِپا  کا  یِه وَخ نَیُفتِد سَرا کارود  با  حَکیم
تا می یَی بِخُود بی یَی پاواد تا گَردن توو گِلِس

اینکا مُفتی می بینی گِل دَس فلانی اوفتادس
دل مَنی دَر بِدَرِس  کا  عَینی  کاغِذ  موچالِس

واسع از خواب و خُراکوش میزند کا شِعر بوگد
آما فایدِش چیچیه،پُشتی سَروش میگند چِلِس

#سید_علی_کهنگی  مهر1403
@sayedalikahangi