سرای غزل

 

خاطرم، گوشه? محراب ،تو را می طلبد
ماه قدر است،ازین باب،تو را می طلبد

کوفیان فهم ندارند،بیا و برگرد
زینبت خسته و بیتاب،تو را می طلبد

نیست گوشی که شود محرم اسرار دلت
چاه با زمزمه? آب تو را می طلبد

نخلها نیز نمک گیر کلامت شده اند
باغ در پرتو مهتاب ،تو را می طلبد

دیگر از دست نوازش خبری نیست که نیست
شوق ایتام به هر خواب،تو را می طلبد

در فراقت چه نویسم که قراری گیرم
قلمم ای غزل ناب،تو را می طلبد

همصدا با همه ذرّات جهان واسع گفت
خاطرم ، گوشه? محراب تو را می طلبد

#سید_علی_کهنگی اردیبهشت 1399
sayedalikahangi@