جلوه? گلشن
وای اگر شاعر زمانی از غزل گفتن بیفتد
اتّفاقی ناگوار است این اگر بر من بیفتد
زندگی خالی چو باشد از هنر ،پوچ است و واهی
حیف این بازار اگر از جلوه? گلشن بیفتد
سیب سرخ عشق را باید گرفت از دست ناکس
سایه? دولت مبادا بر سر دشمن بیفتد
بانگ یأس و نا امیدی دارد از پی نا مرادی
کاش جغد شوم این آبادی از شیون بیفتد
می کشد ایمان چندین ساله? مردم به آتش
گر نگین حکمرانی دست اهریمن بیفتد
واسع از محصول عمرت تا توانی توشه ای گیر
صاعقه شاید گذارش سوی این خرمن بیفتد
#سید_علی_کهنگی دی 1398
sayedalikahangi@