سرای غزل

 

جز عشق نیندوخته ام حاصلم این است
شیرازه? زیر و بمِ آب و گلم این است

من نیستم آن کشتی سرگشته به دریا
تا موج نوازش گَرَم و ساحلم این است

پروانه دلان نور حقیقت طلبیدند
همّ و غم بی چون و چرای دلم این است

از من نگریزید که در کوی خرابات
گم گشته? خود جسته ام و محفلم این است

سرّیست میان نی و آوای شکسته
با شعر نیاید به بیان مشکلم این است

بیرون بزن از پیله? دنیا دل واسع
دیریست که پر بسته ام و منزلم این است

#سید_علی_کهنگی تیر 1399
sayedalikahangi@