سرای غزل

 

امّیدِ به زندگی ،ز کارش پیداست
از خنده? تلخ و انتظارش پیداست

این مصرع نغز را چه زیبا گفتند
سالی که نکوست،از بهارش پیداست

#سید_علی_کهنگی اسفند1398
sayedalikahangi@