سرای غزل

 

حال شاعر زیر باران را، که می داند که چیست
سیل اشک سرد هجران را که می داند که چیست

ساکنان ساحل آرامش از ما غافلند
قایق و امواج طوفان را که می داند که چیست

جرم ما بر گل رخان دل بستن و دیوانگی ست
عاشقی در کنج زندان را که می داند که چیست

وای از آن روزی که شیری عاشق آهو شود
گردش چشم غزالان را که می داند که چیست

از زبان طعنه مجنون رو به صحرا کرده بود
لذّت خار بیابان را که می داند که چیست

غرّه بر آن، جای مهر روی پیشانی مشو
باده ی نوشین عرفان را که می داند که چیست

بنده گی با عشق واسع کن به در گاه خدا
سجده? شیطان به انسان را که میداند که چیست

#سید_علی_کهنگی آذر 1398
sayedalikahangi@