سرای غزل

دلتنگم ازین شاخه به آن شاخه پریدن
یک عمر دویدن و به جایی نرسیدن

گاهی به شریعت و زمانی به طریقت
از زاهد و از شیخ خدا را طلبیدن

یک سوزن اگر سدّ ره حضرت عیسی ست
باریست گران سبحه و دستار کشیدن

در خاک چه سرّیست که از خلقت آدم
شد کار خدا گفتن و از ما نشنیدن

آسان نتوان رفت ازین مهلکه بیرون
از پنجه ی شیران که محالست رهیدن

با لطف خدا می شود آزاد شد از بند
پروانه شویم آخر ازین تار تنیدن

sayedalikahangi@