سرای غزل

 

عالمی خون به دل اند از غمت ارباب،حسین
صبر سخت است برای دل بی تاب،حسین

با علی اصغرت ای زاده ی کوثر،تا حشر
آتش انداخته ای بر جگر آب،حسین

حرمله با چه دلی حضرت عبّاست را
کرد با تیر دو سر غرقه ی خوناب،حسین

داشت با خود سخن از عهد شکن های زمان
خیمه ات سوخت اگر در شب مهتاب،حسین

اف به دنیا و زر و سیم و تعلّق هایش
سبب ترک تو شد این همه اسباب،حسین

همچنان کوفه و کوفی علم افراشته اند
گاه در کعبه و گه در دل محراب،حسین

نیست پشتی و پناهی به جهان واسع را
این سراپا همه تقصیر،تو دریاب،حسین

#سید_علی_کهنگی مرداد 1399
sayedalikahangi@