سرای غزل

 

به گوش می رسد ای عاشقان صدای بهار
شکوفه می چکد از آسمان به پای بهار

غزل غزل دل خوش،ارمغان ز پی دارد
گلی که می دمد از شبنم هوای بهار

اگر چه گوشه? عشّاق مست،شیرین است
نوید عشق و محبّت دهد نوای بهار

چکاوکان سخن جایشان بُوَد خالی
کجاست آنکه سُراید غزل برای بهار

نسیم عاطفه ایی گشته در مصائب خلق
کسی که بوده درین ورطه آشنای بهار

همیشه موقع تحویل سال خرسندم
ز خنده ها که نشاند به لب صفای بهار

زبان قاصر واسع همیشه شرمندست
چگونه شکر تو را گویم ای خدای بهار

#سید_علی_کهنگی اسفند1398
sayedalikahangi@