سرای غزل

شیرازه ی دل

یا رب نظری کن که ببیند ثمرش را
آنکس که درآمیخته با جان هنرش را

شیرازه ی دل خورده گره با تپش عشق
پنهان نتوان کرد شکوه اثرش را

در راه طلب بار گرانیست به دوشش
عاشق ندهد گر به ره یار سرش را

جانی است مرا در کف و آنهم به فدایت
ای پیک سحر گر برسانی خبرش را

دیریست که از مرغ سعادت خبری نیست
تقدیر مگر بسته درین کوی پرش را

بازار غزل سخت خراب است درین شهر
شاعر به چه خوش کرده دل در به درش را

عمریست نمک گیر نگاهی شده #واسع
حاشا که کند سوی دگر چشم ترش را

#سید_علی_کهنگی اردیبهشت1401
sayedalikahangi@