سرای غزل

 

کرده ام دل را به نامت یا حسین
بودم از خردی غلامت یا حسین

خون ما آمیخته با عشق توست
ای به قربان مرامت یا حسین

باده نوش خمّ وحدت کس نبود
ریختند آن می به جامت یا حسین

فرق دارد زیستن با زیستن
می دهد این را پیامت یا حسین

شعر عشق و عاشقی زیبد به تو
به به از حسن ختامت یا حسین

لرزه بر کاخ ستم انداختی
با قیامت تا قیامت یا حسین

آب را معنای دیگر داده ای
می کند دریا سلامت یا حسین

پیش رو تاریک راهی داشتیم
شد چراغ ما کلامت یا حسین

عاقبت می آید آن مولای ما
تا بگیرد انتقامت یا حسین

سید علی کهنگی. شهریور1398
@sayedalikahangi