سرای غزل

 

چه می دانی نگار من شب رنجور یعنی چه
به دریا رفته دریابد دل پر شور یعنی چه

تو را در خواب دیدن هم برایم آرزو گشته
غریب و خسته می داند سلام از دور یعنی چه

به خاطر اوّلین برق نگاه یار می ماند
بپرس از حضرت موسی که کوه طور یعنی چه

بپوشان روی زیبا را ز نامحرم درین بستان
گل پر گشته می فهمد رخ مستور یعنی چه

به این درگاه در بندم،نه می خوانی نه میرانی
نمی دانم ازین شیوه تو را منظور یعنی چه

چنان با خاک همسنگم نمود آن چشم جادویی
که شد در خاطراتم گم،دل مسرور یعنی چه

سید علی کهنگی. مرداد1398
@sayedalikahangi