مُستَأجر (شعر شهرضایی)
مُستأجِر (محلّی)
مَردِه مُستَجِرِسا بَر پسروش فکری خونِس
چیزی کا تو دَس دَرِد فقط سه مثقال بَتونِس
به تِمومی بُنگاوا ، سر می زد از عَوِّلی صاح
زوراشا زد ، آما در به در بیشِز این نَتونِس
به رو تَختی پوشونیش نوشته با خطّی دُرُش
تا اووَخ کا جون دَرِی فکری تو دائم کَتونِس
بَسگی سگ دو زَدِس از عَوّلی عمروش تا حالا
مُز دَسوش بنده خودا قایْدِ حقوقی چَپونِس
تُکا اقبالوش اگه یِخدِچی شام مِث مَ باشد
بارا بِندیلی خوشیش رو پُشتی یابو دیوونِس
سَرا سامون اَگِه هرکی‌کا میخاد داشته باشِد
شَرطی عَوِّل بِه نِظَر بیشتِری مَردوم آجونِس
پِدرا اَمروزی واسع همه شون فکری بِچاند
دِلاشون نازُکِسا اِرادِه شون مِث بُتونِس
#سید_علی_کهنگی بهمن 1403
@sayedalikahangi