سرای غزل

خِبَراری (محلی)

کاش میشد تو زَندگی همدیگه هَمْوَر نَیَریم
توو کوکی هم نباشیم،خِبَر کِسا جَی نَبَریم

خِبَراری  آخروش  هِزارتا جنگ و بحث  دَرِد
چه خوبِس کا بیخودی بر خُدامون شَر نَخَریم

دیگه راس یِه عوزنِچی دلخوشی‌یام کِس نَدَرِد
بَر هِمین از صاح تا شوم توو خُودمونیما پَکَریم

با مُو مَردا اُی زَنا  یَک مَنُو دو اَنْ نکونید
مِث خوروس جنگی به هم نباد کا دائم بِپَریم

از اووَخ کا وَخ می سیم تا بووقی سگ جون میکَنیم
آخِری ما کا میشد راس یه پُفک پول نَدَریم

شوخی‌یا خنده اَگِر کا جاش باشِد خیلی خوبس
اَی نه  بِیْتِرس بِچا کا  سر به سر  هم  نَزَریم

هَموِلاتیا میباد هَمِش مُو پُشتی هم باشیم
اَی نَه مِث واسع ازین عالَم و آدَم به دریم

#سید_علی_کهنگی  شهریور 1403
@sayedalikahangi