سرای غزل

باغ رنگین کمان

یک نفر یک روز یک جایی دگر
باز دل را می کشد دنبال خود
باز در دیوان حافظ روز و شب
دلخوشیها می کنم با فال خود

زندگی بی عشق یعنی خواب مرگ
با غبار نیستی هم سو شدن
در هجوم گرد بادی از سؤال
با خیالی گنگ رو در رو شدن

آسمانی پر ، از آواز بهار
می کند در را به رویت باز باز
باغی از رنگین کمانی پایدار
دست خود را می کند سویت دراز

جز محبت نیست آئینی دگر
خالی از جنگ و سلاح آتشین
حیف باشد غنچه ی لبخند ها
با غمی انبوه گردد همنشین

دوست دارم خاطرات دفترم
پر شود از یاد و ترسیم شما
جز غزل چیزی ندارم در بساط
با  تمام  عشق  تقدیم  شما

#سید_علی_کهنگی  اردیبهشت1403
@sayedalikahangi