سرای غزل

بوم سبز

ببین تا کجا درد را می کشم
جفا های  نامرد را می کشم

چو پاییز بر بوم سبز درخت
فغان  رخ  زرد  را  می کشم

نشد فتح قلبش نصیبم،دریغ
عذاب عقب گرد را می کشم

نباشد ره عشق بی درد سر
کمین تب سرد را می کشم

مرا تا کجا می بری ای هوس
مهار  تو  ولگرد  را می کشم

بهار آمد و باز در فکر خود
شراب  ره  آورد  را می کشم

چو #واسع شبی در کنارم بمان
ببین  تا  کجا  درد  را می کشم

#سید_علی_کهنگی  اردیبهشت1402
@sayedalikahangi