سرای غزل

 

می کنی آن روی زیبا را ز من پنهان چرا
منکه در پای تو دادم جمله ی ایمان،چرا

پرچم دلدادگی افراشتم در کوی تو
جان جانم،بسته ای با دیگران پیمان چرا

از نسیم عشق روح ما ز تن پر می کشد
قاصدک را می نهی در پنجه ی طوفان چرا

سحر چشمت دارد از پی آتش ویرانگری
کرده ای عزم براندازی این سامان چرا

بازی عشق و جنون را باختم از ابتدا
نیک اقبالی توقّع دارم از پایان چرا

تا که شهد زندگانی می طراود از وجود
با وصالت شادمان کن نازنین ،هجران چرا

راز دل را برملا کردن نشان عاشقی است
واسع آشوب درون را می کنی کتمان چرا

#سید_علی_کهنگی اردیبهشت 1400
sayedalikahangi@