سرای غزل

 

در سر چه داشت آن شب دلدار باز با ما
تفسیر عشق می کرد آغوشِ باز با ما

در دستهای مهرش ایثار موج می زد
با آنکه ناز می کرد آن دلنواز با ما

از بند بند نایم آید نوایی از عشق
باشد که کوک گردد آوای ساز با ما

میخواند نغمه? خوش در گوشه ای چکاوک
اینگونه گشت غرق راز و نیاز با ما

از آه آتشین شمع سحر چه دانیم
هر چند گفته باشند از این فراز با ما

درگاه رحمت حق پیداست در قنوتم
صد لطف دارد ایزد وقت نماز با ما

در بین هم زبانان خاموش باش واسع
کو همدلی که باشد از اهل راز با ما

#سید_علی_کهنگی اردیبهشت 1400

sayedalikahangi@