سرای غزل

 

خدایا بجز تو پناهی ندارم
بجز کوی تو هیچ راهی ندارم

الهی توئی دستگیر ضعیفان
به غیر از تو من تکیه گاهی ندارم

دلم را نمودم سرای عبادت
ببخشا اگر خانقاهی ندارم

تو را بیشتردیده ام در خوشی ها
سحر گه اگر اشک و آهی ندارم

چه کس در حضورت تواند بگوید
که در طول عمر اشتباهی ندارم

رهایم مکن در سیاهی دوران
که در ظلمت نفس الهی ندارم

الهی تو خود عفو کن واسعت را
که در نامه ام جز سیاهی ندارم

#سید_علی_کهنگی فروردین 1400
sayedalikahangi@