سرای غزل

 

رسید مژده که ای عاشقان بهار آمد
نوای چه چه بلبل ز کوهسار آمد

نسیم عاطفه می آید از دل صحرا
زمان باده ی جان بخش خوشگوار آمد

بیا ز خانه ی آشفته حالی ات بیرون
نشاط و شوق جوانی به جویبار آمد

طراوت از سر دستان یاس می ریزد
به روی پای نسیمی که بی قرار آمد

سماع باغ و چمن را بیا و مهمان باش
که فیض و لطف الهی چو آبشار آمد

شکوفه می دمد از خنده های شیرینش
درخت سیب قدیمی که مشکبار آمد

کنون که وقت گل است عاشقانه ای سر کن
که شوق واسع جان بخش روزگار آمد

#سید_علی_کهنگی فروردین 1400
sayedalikahangi@