سرای غزل

 

هر که با اهل محبت سر نکرد
ساحت دل را صفا گستر نکرد

می خورد افسوسِ عمر رفته را
هر کسی در شاد کامی سر نکرد

عارفی در خلوتی، مستانه گفت
باخت شیخی که گلویی تر نکرد

همچنان شمعی به جمع دوستان
سوختم امّا کسی باور نکرد

گر چه پیش چشم او بودم ولی
یک نگاهی سوی من آخر نکرد

کِیْ چشد از چشمه ی آب حیات
هر که رو بر ساقی کوثر نکرد

روزی اش کِیْ میشود واسع،وسیع
آنکه انفاقی ، به سیم و زر نکرد

#سید_علی_کهنگی(واسع)  بهمن1399
sayedalikahangi@