سرای غزل

 

گل کرده در نگاهم بیش از بهار،پاییز
استاد رنگ باشد با اقتدار، پاییز

از خاطرات جنگل کی محو می توان کرد
این زرد و سرخ زیبا از روی دار، پاییز

دعوت به رقص برگم با چاشنی عرفان
با من سر خیابان دارد قرار، پاییز

این خیمه های ابری با کوچ سار زیباست
بر بوم آسمان شد مشغول کار، پاییز

شد مهر و مهربانی پیغام مهرگان است
از خود به جا نهاده این یادگار،پاییز

تصویر زندگی را اینگونه دوست دارم
در کوچه های باران، دیدار یار ،پاییز

بگذار تا بگریم چون ابر در بهاران
خوشحال باشم امّا ای روزگار،پاییز

سید علی کهنگی. 1398/6/30
@sayedalikahangi