سرای غزل

مهرِ ماه

تا در حریم عشق و وفا پا گذاشت دل
گوئی قدم به وادی سینا گذاشت دل

درگیر مهر ماه تو شد، وز سر نشاط
پا  بر  بساط  لذّت  دنیا گذاشت دل

تصویر حال خسته و درمانده‌ی مرا
در جمع عاشقان به تماشا گذاشت دل

از خاطرات لاله‌ی شعرم نمی رود
داغی که بر جگر ز مدارا گذاشت دل

مهری ندیدم از کس و در حیرتم چرا

من را به دشت عاطفه تنها گذاشت دل

فانوس راه بی خبران محبت است
ردّی اگر ز پرتو خود، جا گذاشت دل

#واسع ز سالکان طریقت کشید دست
تا  پای  خود  به  عالم بالا گذاشت دل

#سید_علی_کهنگی  آبان 1403
@sayedalikahangi