سرای غزل

مولودی امام رضا (ع)

مژده ای یاران که میلاد امام انس و جان است
روز جشن و شادمانی در زمین و آسمان است

مبارک باشد این طرب بر عاشقان
چه شیرین می شود ز نام او دهان
رضا جانم رضا ، رضا جانم رضا(2)

آمده فرزند زهرا ، نور قرآن محمّد
چشمه ی جاری ز کوثر،شمس رخشان محمّد

فقیران را غنا ، ضعیفان را توان
جلابخش دل و ،صفا بخش روان
رضا جانم رضا ، رضا جانم رضا(2)

حیدری باشد مرامش،خسروی باشد کلامش
می دهم از جان سلامش،می شوم قربان نامش

عجب حال خوشی،رسد از سوی او
زنم گر بوسه ای ،به خاک کوی او
رضا جانم رضا ، رضا جانم رضا(2)

آرزو دارم که زیر سایه اش باشم الهی
تا کند از روی رحمت گاه گاهی یک نگاهی

نماید گر کرم ، خداوند حرم
به راهش می دهم،ز جان و دل سرم
رضا جانم رضا ، رضا جانم رضا(2)

خادمی بی آبرویم ، هست مهرش آرزویم
توشه ام در روز محشر،هست تنها ، آب رویم

گواه نوکری ، دهد چشم ترم
من از کودکی،گدای این درم
رضا جانم رضا ، رضا جانم رضا(2)

ای امام مهربانی ، هر چه گویم می توانی
شافعم در روز محشر، باش ای سبع المثانی

به لطف واسعت،بیا و کن نظر
کبوتر بچّه ام ، بدون بال و پر
رضا جانم رضا ، رضا جانم رضا(2)

#سید_علی_کهنگی خرداد 1402
@sayedalikahangi