سرای غزل

پنجره ی رو به سراب

کار من با تو تمام  است ، خداحافظ و بس
آنچه گفتی همه دام است،خداحافظ و بس

به چه دل خوش کنم ای پنجره? رو به سراب
شاه این قصّه غلام است ، خداحافظ و بس

شیوه ی چشم تو آزار و پریشان حالی است
جور تو شهره ی عام است،خداحافظ و بس

از گل خنده و از گردش چشم سیه ات
سهم من آه مدام است،خداحافظ و بس

مهر در خوی تو نقشی نگرفته است هنوز
این چه آئین و مرام است،خداحافظ و بس

شهد شیرین نگاهی که دل از جا ببرد
بر من انگار حرام است،خداحافظ و بس

باده ی عشق تو ای ساقی پیمان شکنان
در پی جام کدام است،خداحافظ و بس

چشم پوشید دگر از تو و عشقت #واسع
کار من با تو تمام است ،خدا حافظ و بس

#سید_علی_کهنگی  دی 1401
@sayedalikahangi